Дарэчы, гэта не бактэрыі, а менавіта жывёлы — мікраскапічныя бесхрыбетныя, меншыя за міліметр у даўжыню. Тардыграды — неверагодна жывучыя істоты.
Яны не памруць, нават калі іх нагрэць да 150 градусаў ці замарозіць да амаль што абсалютнага нуля.
Перад пасадкай у зонд кампанію тардыградаў абязводзілі і залілі штучным бурштынам. Любы іншы арганізм не вытрываў бы такога здзеку, але тардыграды — моцныя. Яны могуць ажыць нават пасля дзесяцігоддзяў, праведзеных у высушаным стане. Між іншым, не бярэ іх і павышаная радыяцыя.
«Мы лічым, што шанцы таго, што яны выжылі, вельмі вялікія», — заявіў Нова Співак, кіраўнік фундацыі «Місія Каўчэг», якая і скіравала гэтую незвычайную кампанію ў палёт на Месяц.
«Місія Каўчэг» мае на мэце зрабіць «бэкап» планеты Зямля на выпадак планетарнай катастрофы, дасылаючы копіі ведаў чалавецтва і біялагічны матэрыял на захаванне ў розныя куткі космасу.
Ізраільскі зонд, што разбіўся на Месяцы, нёс мікразапіс 30 мільёнаў старонак архіву чалавечай гісторыі, а таксама чалавечую ДНК, піша Бі-бі-сі. А таксама і небаракаў-тардыградаў.
Праўда, навукоўцы вялікай радасці ад тардыградаў на Месяцы не маюць.
«Гэта значыць, што некранутае асяроддзе Месяца было парушана», — прыводзіць Бі-бі-сі словы Монікі Грэйдзі, прафесаркі Адкрытага ўніверсітэта планетарных і касмічных навук.
Так ці іначай, але калі вы наступным разам пабачыце Месяц у начным небе, то прыгадайце пра тысячы тардыградаў, якія спяць там, нібыта статак мікраскапічных парасятак.
